Rizvan Zaloğlu, şeir

Rizvan Zaloğlu

Baxışların

Əkdiyin ğül çoxdan solub,

Verdiyin vəd yalan olub,

Sanki Şahmar ilan olub,

Məni calar baxışların.

 

Ğözüm yolda, qulaq səsdə,

Dərd əlindən düşdüm xəstə.

Bu yaralı sinəm üstə,

Oçaq qalar baxışların.

 

Arzu çoxdu, ömür ğödək,

Qaygılarda ətək-ətək.

Ğələnləri bir ovçu tək,

Tora salar baxışların

 

Zaloğluyam darıxıram,

Yollarında karıxıram.

Üz-üzə gəlcək qorxuram,

Çanım alar baxışların.

 

Bu daqların quçaqında

 

Qanad açıb oldum bir quş,

Bu daqların quçaqında!

Doqma oldu her qaja-daş,

Bu daqların quçaqında!

 

Sona uzen köllər də var,

Aşıb daşan sellər də var,

Qonaqpərvər ellər də var,

Bu daqların quçaqında!

 

Eniş de var, joxyş da var,

Odlu jaj var, sert qış da var.

Gül çiçəkdən naxış da var,

Bu daqların quçaqında.

 

Zaloqlunu həcpət üzüb,

Bax, bu dərdə neçə dözüb?

Neçə şair nəqmə yazıb,

Bu daqların quçaqında.

 

Qocalanda

Gah payız gətirir, kah da qarlı qış,

Açmayır qapını yaz, qoçalanda.

Bulbullər oxumur xoş avaz ilə,

Yatmayır sinəyə saz, qoçalanda!

 

Vaxt yola veririk, ötür bir təhər,

Urəkdə yer tutur qüssə, qəm – keder.

Inçidir aqrılar her axşam – seher,

Oqulsan, bu dərdə döz – qoçalanda!

 

Zaloqlu, iş terse döndü neyləyim,

Söndü çıraqlarım, söndü, neyleyim.

Təpələr daqlara döndü neyləyim,

Itirir taqəti diz, qoçalanda…