Əli Bəy Azəri

-Heç bilirsənmi belə olanda Zöhrə qocam nə deyirdi? -Nə deyirdi?-Deyirdi ki, ac toyuq yuxuda darı görər.

İyirminci əsrin sonu bizə üfüqdən baxırdı. Üfüqün o tayınamı keçmişdik, yoxsa sürüşüb geri düşmüşdük, bilmirəm.

    İran tərəfin gömrük məntəqəsini keçəndən sonra əlli-altmış addım gedib dayandım.

(“Polis günü” şərəfinə)   Qatar rayon mərkəzinə lap obaşdan çatdı, hava təzəcə işıqlaşırdı.

  Qatarda Bakıya gedirdim. Kupedə ikimiz idik. O, pərdənin qırağını çəkib yolboyu hey gözünü pəncərədən

Şahmarın ailəsi bayram süfrəsinə yığışmışdı. Ailədə Cəfərqulu tayfasından da vardı, Mehdili, Tağılı

Bəlkə min adamın haqqını yeyib... Belələrinə heç salavat da düşmür.

Elə zorla topladıqlarına görə də obanın adını Zoroba qoymuşdular. Kim çətin şəraitə duruş gətirə bilmişdi

Xalqımızın igid oğlu MÜBARİZ İBRAHİMOVun əziz xatirəsinə

İyirminci əsrin yetmişinci illəri olardı. Kosmosu fəth edən Sovet vətəndaşı ağlına gətirə bilmədiyi hadisə