Xaliq Məmmədov (şeirlər)

Keçmişim

 

Ya özüm günahkar, ya da ki, yaşım:

Yaman soyuq keçir daha yay-qışım.

Deyirəm, qayıtsın küskün yaddaşım-

Şirin keçmişimi yadıma salım,

Qayıdım, biryolluq keçmişdə qalım!

 

…Çox xoşbəxt olmuşam uşaq yaşımda.

Şirin xatirələr var yaddaşımda!

Uzun gecələri ocaq başında,

Yığışardıq, şənlənərdik! Gülərdik!

Növbələşib, şirin nağıl deyərdik!

 

Yaz gəldi- başlardı «sezon»un işi,

Kənddən köç edərdi hər böyük-kişi.

Uşaqlıq çağımın gözəl vərdişi:

Hörümçək uçurdub-onu izlərdik,

«Atam gəlsin!»-həsrət ilə gözlərdik! *

 

Tələsərdik,qaçaq «Güney»ə çıxaq,

Tay-tuşlarnan «çilik-ağac» oynayaq!

Yorulanda,bacarmasaq oynamaq,

Suya gələn qızlara söz atardıq.

Uşaq idik! Yaxşı-pisi qatardıq!..

 

Gələndə qapıya Xıdır zamanı,

Fırlanar kir-kirə, ev dəyirmanı.

Anam üyüdərdi yenə buğdanı,

Qoyud çalıb biz, həvəsnən yeyərdik!

«Xıdır Baba, xoş gəlmisən!»- deyərdik!

 

…Ağaran saçlarım bir dənə-dənə,

Ömürdən yadigar hər keçən günə!

Gəlin,babam gilə yığışaq yenə,

Səməndər dayımız bir qarmon çalsın,

Könlüm sükut etsin, xəyala dalsın!

 

İnanın,zəmannan istəmir bəxtim:

Nə var-dövlət olsun, nə qızıl taxtım!

Dövr etsin arxaya uşaqlıq vaxtım,

Atam qayğı çəksin-məni saxlasın!

Ağrıyan yaramı anam bağlasın!

 

Yenə də açılsın bağlarda güllər,

Köç etsin yaylağa sevimli ellər!

Aradan keçsədə hər neçə illər,

Adım qoy qayıtsın o doğma yurda,

Desinlər:»Xaliq də yaşayıb burda!»

*hörümçək uçurtma -uşaq oyunu

 

 

Bir az qocalmısan…

 

Xəyallarda dönə-dönə,

Üz tuturam keçən günə.

Həsrət oxu bağrım dəlir!

Gənclik eşqim dilə gəlir,

Göz yaşıyla deyir mənə :

Çox arzundan bac almısan!

Xaliq, bir az qocalmısan!

 

Xəyal dünyamda azıram,

Heç bilmirəm nə yazıram!

Qələmimnən çıxan şeir,

Haray salır- mənə deyir,

Qismətinə bəxşiş olan,

Yollarında ucalmısan!

Xaliq, bir az qocalmısan!

 

Göz gəzdirib bu ağ başa

Dərilməmiş tər bənövşə,

Təbəssümlə nəzər salır.

San ki məni-məndən alır!

Pıçıldayır ahəstədən:

Məhəbbətdən güc almısan,

Xaliq! Bir az qocalmısan!

 

Boylanıram üfüqlərə,

Qəm çəkirəm nahaq yerə.

Bu günümdən gəlir bir səs-

Fikir etmə belə, əbəs!

Qismət olan gözəl bəxtin

Əllərindən tac almısan,

Xaliq! Bir az qocalmısan!

 

Yarpaqların pıçıltısı,

Bulaqların şırıltısı,

Bulaq üstə bir gözəl də,

Tutu quşu-şirin dildə

Mahnı deyir həzin-həzin!

Nədir xəyala dalmısan?

Xaliq, bir az qocalmısan!

* * *

Saf eşqiylə sevinc verən,

Məni vüsala yetirən,

Qırx ildir ömür yoldaşım,

Sevincə-dərdə sirdaşım

Məhəbbətlə baxıb deyir:

Ürəyimdə iz salmısan,

Heç demərəm, qocalmısan!