Murad Muradov
Murad Muradov
Körpə bədənimin üzərinə daş kimi ağır cəmdəyi ilə uzanıb, kobud əlləri ilə bədənimlə oynayırdı.
Murad Muradov
Gecə növbəmin bitməyinə iki saat qalmışdı. Pəncərədə ay işıq saçırdı. Şirin bir yuxu məni xumarlandırırdı.
Murad Muradov
Enli pəncərənin yanında yellənən kresloya çöküb bayırda lopa-lopa yağan qara baxa-baxa əynindəki tumanını
Murad Muradov
Təyinatımı uzaq dağ kəndinə vermişdilər. Orada müəllim işləyirdim. Həyatımda önəmli rol oynayan bir əhvalat
Murad Muradov
Şəhidin qulağına nəsə pıçıldadı. Sonra ürəkparçalayan səslə:
- Əlvida, əziz şəhidim! - dedi.
Murad Muradov
Qəhər məni boğdu. Barmaqlarımı dolabın cilası getmiş dəstəyində gəzdirdim.
Murad Muradov
Günün ikinci yarısı saat beşdə telefonum zəng çalır. -Bu gün, axşam saat doqquzda görüşək? Əvvəl istəyirəm